Dook van Dijck over zijn voorstelling De Prinsenjurk en de Gouden Knoop
In de familievoorstelling De Prinsenjurk en de Gouden Knoop speelt Dook van Dijck een prins die moet trouwen maar dat het liefst in een jurk doet. Een stuk over seksualiteit is het nadrukkelijk niet. ‘Dat de prins graag een jurk draagt, wil niet zeggen dat hij op mannen valt’.
Als jongetje van vier liep hij al in de rode bonbonnière-jurk van zijn zus. Thuis deed niemand daar moeilijk over. “Mijn twee moeders lieten me gewoon. Op mijn zevende vroegen ze wel eens of ik misschien liever een meisje wilde zijn. ‘Nee hoor,’ antwoordde ik, ‘Ik weet dat ik een jongen ben, maar ik zal altijd mijn verkleedkist houden.’”
Toch veranderde er iets toen hij ouder werd. Op de basisschool mocht hij tijdens toneellessen nog ongestoord jurken aantrekken, maar later sloeg de twijfel toe. Op de muziektheater-academie werd hij gewezen op een andere norm. “Ik kreeg opmerkingen als: ‘Je moet mannelijk zijn.’ Terwijl ik dacht: maar juist in dat andere zit mijn kracht.”
Van Dijck was eerder te zien in de musical Soldaat van Oranje, De Marathon en in de televisie-serie’s Woeste Grond, Gooische Vrouwen en speelde de rol van Gerard Joling in de dramaserie PATTY, over het leven van Patty Brard. Voor BNNVARA maakte hij de docu-reeks Gipsgeheimen, over hoe hij na een gebroken voet onbedoeld een lustobject werd in de gipsfetisj-gemeenschap. Ook nam hij vorig jaar deel aan de televisiequiz De Slimste Mens.
Humor als wapen
Ondanks de serieuze onderlaag, staat humor voorop. Jeremy Baker (bekend van Koefnoen) schreef het script. “Ik wilde dat het een grappige voorstelling zou worden, met een maatschappelijke laag. Humor opent harten en als je dan ook nog een boodschap meegeeft, beklijft die veel beter.”
Ook scenograaf Steef de Jong (bekend van zijn operettes) werkte mee en ontwierp sprookjesachtige decors en kostuums van karton. “Steef heeft een complete fantasiewereld geschapen met prachtige koninklijke tableaus. Ik ben zo vereerd dat hij mee wilde doen, hij maakt normaal geen decors voor anderen.”
Nieuwe sprookjes
Met De Prinsenjurk en de Gouden Knoop wil hij kinderen én hun ouders een ander verhaal bieden dan de klassieke “prins trouwt prinses”-vertelling. “Ik wilde een sprookje maken dat ik zelf heb gemist,” zegt hij. “Dit verhaal gaat over zelfvertrouwen vinden. De prins trouwt uiteindelijk met een vrouw, maar wél in een jurk. Want een man kan er van houden om jurken te dragen zonder dat dat iets zegt over zijn geaardheid.”
De muzikale familievoorstelling is vrolijk, speels en schaamteloos. Precies de boodschap die van Dijck wil uitdragen. “Er zijn al genoeg verhalen over gender die heel verdrietig eindigen. Ik wil laten zien dat het ook licht, grappig en bevrijdend kan zijn. Ik wil als theatermaker kinderen laten zien dat ze zichzelf mogen zijn. En ouders geruststellen: het is niet erg als je zoon een Elsa-jurk wil dragen. Het is veel krachtiger om achter je kind te gaan staan dan om te zeggen: doe maar niet, want straks word je gepest.”
Soms zijn er reacties van mensen dat de voorstelling qua thematiek te spannend zou zijn. “Dat vind ik verdrietig. Zo verandert er niks. Terwijl: waarom zou een sprookje bedreigend zijn? Ik heb als kind talloze hetero-normatieve sprookjes gezien, die hebben mij niet hetero gemaakt.”
